Ode aan klimop!
Hij groeit in veel tuinen, over muren, tegen schuttingen, in bomen en ook over de bodem: Hedera helix, oftewel klimop. Een topplant, deze wintergroene klimmer, zeker in deze tijd van het jaar! Als klimop eenmaal zijn maximale hoogte op een bepaalde plek heeft bereikt (bijvoorbeeld omdat hij tot de bovenrand van een schutting is gekomen), gaat hij namelijk bloeien. Meestal is dat overigens pas na 6 tot 10 jaar. Het fijne is dat klimop bloeit op het moment dat er voor bijen en vlinders al niet veel voedsel meer te vinden is, namelijk van september tot en met november! De klimopzijdebij heeft zijn vliegperiode zelfs speciaal op de bloei van klimop afgestemd. Na de bloei vormt de plant donkerblauwe tot zwarte bessen waar vogels in de winter blij mee zijn.
Als je een volwassen klimop plant goed bekijkt, zul je zien dat de bovenste bladeren anders van vorm zijn (eirond tot ruitvormig). Alleen aan de stengels met deze bladeren zal de plant bloemen vormen. En als je van deze stengels een stek neemt, zul je een struik krijgen met alleen die bladvorm! Deze zal geen klimmende ranken meer vormen, maar in plaats daarvan wel ieder najaar bloeien.
In tegenstelling tot wat veel mensen denken, verstikt klimop de bomen waarin hij groeit niet. De plant grijpt zich met hechtworteltjes vast aan oneffenheden in de bast van de boom, maar doorboort deze niet. Evenzo vormt klimop zelden een probleem voor muren waartegen hij groeit. Alleen hele oude muren, met oude stenen en cement, kunnen verzwakt raken van klimop doordat de plant kalk aan oude stenen onttrekt. Vanwege zijn hechtworteltjes is klimop juist een hele fijne, makkelijke klimplant: hij hoeft niet geleid te worden, maar vindt zelf zijn weg!
Dus, zet in september niet te snel de snoeischaar in een wat rommelig ogende klimop, maar laat hem in bloei komen en geniet van alle insecten en vogels die er op af komen!